Ας δούμε λοιπόν αναλυτικά πως συστήνεται μια τέτοιου είδους επιχείρηση, τι πρέπει να προσέξει ο ενδιαφερόμενος και πως μπορεί να αποφύγει παγίδες και πρόστιμα.

• Το πρώτο βήμα για ένα νέο επιχειρηματία, είναι να επιλέξει αν θα συστήσει εταιρία (με πλέον δημοφιλέστερη και πιο διαδεδομένη μορφή αυτής της Ιδιωτικής Κεφαλαιουχικής Εταιρείας, γνωστής ως ΙΚΕ) ή αν θα προχωρήσει στην ίδρυση ατομικής επιχείρησης (όπως επιλεγόταν κατά κόρον τα προηγούμενα έτη).
• Το δεύτερο βήμα (όσο εύκολο και αν ακούγεται, στην πραγματικότητα δεν είναι) αφορά την εύρεση του κατάλληλου χώρου στέγασης της εκκολαπτόμενης επιχείρησής του και ο έλεγχος αυτού από μηχανικό.
• Τρίτο βήμα και εξίσου σημαντικό, η κατάρτιση μισθωτηρίου ή η αγορά του ανωτέρω χώρου, με τη συνδρομή νομικού προς αποφυγή παγίδων και ακολουθώντας κατά γράμμα τα όσα οι σχετικοί νόμοι ορίζουν.
• Το επόμενο βήμα – και το πιο σημαντικό – αφορά στην άδεια λειτουργίας της επιχείρησης (με τον νέο νόμο του Ν. 4442/2016, ΚΥΑ 1668/2017 έχει εκλείψει ο όρος άδεια λειτουργίας – ουσιαστικά πρόκειται για γνωστοποίηση λειτουργίας καταστήματος).

Εν προκειμένω, με την απλοποίηση της διαδικασίας, ο ενδιαφερόμενος αιτείται να του χορηγηθεί  βεβαίωση από τον αρμόδιο Δήμο ότι το κατάστημα μπορεί να ιδρυθεί στη συγκεκριμένη τοποθεσία.

Την αίτηση υποβάλλει είτε φυσικό είτε νομικό πρόσωπο. Στην αίτηση του ενδιαφερομένου αναγράφονται το ονοματεπώνυμό του και η διεύθυνση κατοικίας του, εφόσον, δε, πρόκειται για εταιρεία, η επωνυμία και η έδρα αυτής. Στην ανωτέρω αίτηση δηλώνεται επίσης το είδος του καταστήματος, ήτοι η κατηγορία στην οποία εντάσσεται, υποκατηγορία – αν υπάρχει – και εντός παρενθέσεως η δραστηριότητα της επιχείρησης όπως αυτή προκύπτει από τις ισχύουσες υγειονομικές διατάξεις. Επιπρόσθετα, αναγράφεται και ο κωδικός ΚΑΔ, σύμφωνα με το παράρτημα του ανωτέρω νόμου.

Στην αίτηση περιγράφεται πλήρως η τοποθεσία του αντίστοιχου οικήματος ή ακινήτου (περιοχή -οικισμός, οδός, αριθμός ή οικοδομικό τετράγωνο) και επισυνάπτεται διάγραμμα της περιοχής (σκαρίφημα ή αποτύπωση χάρτη) στο οποίο σημειώνεται η ακριβής θέση της εγκατάστασης.

Η βεβαίωση χορηγείται εντός δέκα πέντε (15) ημερών από την υπηρεσία του Δήμου και ισχύει για πέντε μήνες, μέσα δε σε διάστημα αυτό πρέπει να υποβάλει ο ενδιαφερόμενος  τη γνωστοποίηση ηλεκτρονικά  και να παραλαμβάνει αντίγραφο αυτής  με αποδεικτικό υποβολής.

Προϋπόθεση για την ολοκλήρωση της γνωστοποίησης είναι η μη ύπαρξη, εις βάρους του εκκολαπτόμενου επιχειρηματία, βεβαιωμένων ληξιπρόθεσμων οφειλών προς το Δήμο, ελέγχεται δε αυτεπάγγελτα κατά την υποβολή της εν λόγω γνωστοποίησης

Ο Δήμος τέλος κοινοποιεί τη γνωστοποίηση εντός πέντε (5) εργασίμων ημερών στους αρμόδιους φορείς, ήτοι στην οικεία Πυροσβεστική Υπηρεσία, την αρμόδια υπηρεσία του Υπουργείου Πολιτισμού και Αθλητισμού και την Ελληνική Αστυνομία κ.α.

Ουσιαστικά, πλέον, οι επιχειρηματίες απεμπλέκονται από χρονοβόρες διαδικασίες για την άδεια λειτουργίας επιχείρησης, όμως οφείλουν να είναι πολύ προσεκτικοί αναφορικά με τα νομιμοποιητικά έγγραφα λειτουργίας της επιχείρησής τους, λόγω των συνεχών ελέγχων, προς αποφυγή προστίμων και κυρώσεων και να τηρούν το σχετικό αρχείο στο ΚΥΕ.

Η χρήση μουσικής υποβάλλεται στην αρμόδια υπηρεσία του Δήμου με απλή γνωστοποίηση και χορηγείται αντίγραφο (και σε αυτή την περίπτωση) γνωστοποίησης. Τα δε πρόστιμα για τους παραβάτες, σύμφωνα με τα προβλεπόμενα στην ανωτέρω ΚΥΑ, παραμένουν «τσουχτερά» και διαμορφώνονται ανάλογα  με τη δυναμικότητα του κάθε καταστήματος. Ενδεικτικά, για μη γνωστοποίηση μουσικής καταστήματος μπορεί να επιβληθεί μέχρι και 2.400 ευρώ πρόστιμο.

Για άλλες δε παραβάσεις, όπως η μη τήρηση της πρώτης γνωστοποίησης τα αντίστοιχα πρόστιμα, ξεκινούν από 1200 ευρώ και φτάνουν μέχρι και 4800 ευρώ, με τους ελέγχους να αυξάνονται καθημερινά.

Τέλος, με μια σειρά νομοθετικών διατάξεων, εντείνονται πλέον και οι υγειονομικοί έλεγχοι στις ανωτέρω επιχειρήσεις, εξειδικεύονται τα πρόστιμα σε περίπτωση ελλείψεων νομιμοποιητικών και απαιτούμενων εγγράφων για την εύρυθμη λειτουργία της επιχείρησης, καθώς και για ελαττωματικά προϊόντα και μη τήρηση των λεπτομερώς αναφερόμενων κανόνων ορθής υγιεινής πρακτικής.

Σε κάθε περίπτωση, γίνεται άμεσα αντιληπτό ότι στόχος του νομοθέτη είναι αφενός η απλοποίηση των διαδικασιών ίδρυσης ΚΥΕ για την εύρυθμη λειτουργία των επιχειρήσεων αυτών, αφετέρου όμως και η προστασία των καταναλωτών με την «τιμωρία» (μέσω της επιβολής προστίμων και κυρώσεων) όσων επιχειρήσεων δεν συμμορφώνονται στις επιταγές του νόμου.