[:el]

Είναι γεγονός αδιαμφισβήτητο ότι η ολοένα αυξανόμενη δυσκολία απονομής δικαιοσύνης παγκοσμίως, οδήγησε τους νομικούς κύκλους στην αναζήτηση εξωδικαστικών τρόπων επίλυσης διαφορών, μιας “εναλλακτικής” δηλαδή δικαιοσύνης.

Οι Διαπραγματεύσεις, η Διαμεσολάβηση και η Διαιτησία (Alternative Dispute Resolution) έχουν αναπτυχθεί ραγδαία σε ΗΠΑ και Ευρώπη.

Προς επίρρωση των ανωτέρω, αναφέρω την επιλογή δυο εταιρειών – κολοσσών της Apple και Samsung να καταφύγουν για την επίλυση των διαφορών τους στο θεσμό της διαμεσολάβησης.

Στο πλαίσιο αυτό – με τη χώρα μας δυστυχώς  να είναι ουραγός σε τέτοιου είδους αλλαγές – ψηφίζεται μόλις το 2010 ο νόμος 3898 αναφορικά με τη διαμεσολάβηση σε αστικές και εμπορικές υποθέσεις, (σε μια προσπάθεια εναρμόνισης με την ευρωπαϊκή οδηγία 2008/52/ΕΚ) , προκαλώντας ποικίλες αντιδράσεις στον νομικό και μη κόσμο (είναι άλλωστε γνωστή η δικομανία του νεοέλληνα και η  καχυποψία του απέναντι σε κάθε τι καινούργιο).

Εν προκειμένω, η διαμεσολάβηση, που τόσο μας φοβίζει, είναι μια απόρρητη, διαρθρωμένη διαδικασία, στην οποία δυο ή περισσότερα μέρη καλούνται να λύσουν τη μεταξύ τους διαφορά με τη βοήθεια ενός ουδέτερου και αμερόληπτου τρίτου, του διαμεσολαβητή.

Τα μέρη  προσέρχονται με τους πληρεξούσιους δικηγόρους τους και είναι ελεύθερα ανά πάσα στιγμή να αποχωρήσουν, εφόσον το επιθυμούν.

Καθ΄όλη τη διάρκεια αυτής, ο διαμεσολαβητής δεν κρίνει, δεν αξιολογεί παρά μόνο βοηθάει τα μέρη να εντοπίσουν ενδεχόμενη κοινή ζώνη ενδιαφέροντος για να καταλήξουν  σε μια αμοιβαία επωφελή λύση (λύση win-win), η οποία αποκρυσταλλώνεται σε συμφωνία που συντάσσεται από τους πληρεξούσιους δικηγόρους και το πρωτότυπο αυτής (σε περίπτωση που τουλάχιστον το ένα μέρος το ζητήσει), κατατίθεται στη Γραμματεία του Μονομελούς Πρωτοδικείου του τόπου που έλαβε χώρα η διαμεσολάβηση, αποτελεί δε τίτλο εκτελεστό σύμφωνα με τα οριζόμενα στον ΚΠολΔ.

Γίνεται άμεσα αντιληπτό λοιπόν, ότι σε υποθέσεις οικογενειακής και εργατικής φύσεως, περιουσιακής κατάστασης και ζητημάτων μεταξύ εταιρειών, η διαμεσολάβηση ίσως αποτελεί τον ενδεδειγμένο τρόπο επίλυσης διαφορών. Παρέχει ουσιαστικά στα μέρη τη δυνατότητα να καταλήξουν σε συμφωνία σε ελάχιστο χρόνο, με μικρότερο κόστος, ελέγχοντας πλήρως το αποτέλεσμα της διαδικασίας.Τα προστατεύει παράλληλα, από τη ψυχοφθόρα αναμονή, τη δυσαρέσκεια των μακρινών δικασίμων  και φυσικά την μακροχρόνια και συνήθως επίπονη αντιδικία εντός της δικαστικής αίθουσας.

Εν κατακλείδι, είναι αναμενόμενο κάθε τι καινούργιο να μας τρομάζει και να σπεύδουμε να το αφορίσουμε (άλλωστε είναι έξω από την κουλτούρα μας η κοινή συμφωνία για την επίλυση των διαφορών).

Όμως αν ξεπεραστούν οι σκόπελοι, γίνουν οι απαραίτητες νομοθετικές παρεμβάσεις και ο θεσμός αποδώσει καρπούς, τότε η δικαιοσύνη θα αναβαθμιστεί, τα δικαστήρια θα αποσυμφορηθούν και πλέον θα έχουμε κάνει ένα πολύ μεγάλο βήμα..

Ένα βήμα πολιτισμού…

Χριστίνα Β. Γλυκού /Δικηγόρος
Διαπιστευμένη Διαμεσολαβήτρια ΚΕ.ΔΙ.Π
Πιστοποιημένη Διαπραγματεύτρια ΚΕΚ ΟΠΑ
Εκπαιδευόμενη Διαιτητής CIArb

Άρθρο όπως εμφανίστηκε στην εφημερίδα η “Πένα της Αττικής” (τεύχος Μαρτίου) εδώ.

Επικοινωνήστε για περισσότερες πληροφορίες, εδώ.[:]